Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
şebgîr — (F.) [ ﺮﻴﮕﺒﺵ ] geceleri uyuyamayan, uykusuzluk çeken. 2. sabah … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ŞEBGİR — (Şeb gir) f. Geceleyin uyumayan. * Sabah vakti. * Gece giden kervan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük